In Vallérargues hebben we een beeldbepalend pand gekocht in het hart van het dorp. Van oorsprong een kasteel en kerk als onderdeel van de beschermde ring rondom het dorp. Het dak van de kerk is in 1698 door slechte weersomstandigheden ingestort. Het dorp heeft toen voor een keuze gestaan om de kerk te herbouwen op een andere plek of de kerk te herstellen. Waarschijnlijk is dit laatste gebeurd. Later is hier een woonhuis tegenaan gebouwd. Overal in het pand is de rijke historie voelbaar en zichtbaar.
Het woonhuis is verdeeld over 3 woonlagen. De begane woonlaag is onder andere in gebruik geweest als keuken, bijkeuken en woonkamer, met een oude waterput in het westelijke deel. De bovenste verdiepingen als slaapvertrekken. Later is de ambtswoning ook in gebruik geweest voor de zijderupsproductie, een oude moerbeiboom in de kleine zijtuin heeft hier nog een belangrijke rol in vervuld. In de woning hebben we veel oude voorwerpen en kranten gevonden, uit het begin van de vorige eeuw. We willen deze voorwerpen een plekje geven in het huis. Daarnaast willen we alle originele details zoveel mogelijk behouden en in de nieuwe inrichting integreren, zodat het karakter van het huis zoveel mogelijk behouden blijft.
We willen 7 gastenverblijven realiseren in het pand. Het karakter van het pand is hierbij leidend en de aanwezige kamers maken we geschikt als gastenkamers. De verschillende liggingen, karakteristieken en groottes maakt elk gastenverblijf uniek.
De bijzondere architectuur van het pand, de rijke geschiedenis en de combinatie van een kerk en woonhuis maakt het geheel onderscheidend. In het dorp wordt het pand L’ancienne église genoemd, deze naam willen we gebruiken in combinatie met maison d’hôtes de charme. Een verblijf dat past bij liefhebbers van cultuur, natuur, rust en ruimte. Persoonlijke aandacht vinden we belangrijk.
De tuin is mogelijk al 60 jaar lang in een staat van verval geraakt door een gebrek aan onderhoud. Nog steeds is het geheel als een park herkenbaar met verschillende terrassen. In het park staat een eeuwenoude Ceder en een Pijnboom. In het park zijn nog steeds de vakvormige delen van een oorspronkelijke buxushaag herkenbaar. Dit was waarschijnlijk de afbakening van een oude moestuin. Inmiddels zijn de hagen uitgegroeid tot eeuwenoude buxusbomen.
